wpisy na blogu

	Skandal wstyd oszustwo.... tak w skrócie można by nazwać sytuacje która wstrząsnęła dziś stosunkami pomiędzy mną, wykonawcą kanalizacji i gminą. Jeszcze dziś rano o 6:45 kiedy wchodziłem do swojej łazienki, nie przypuszczałem jak wielkich dramatycznych wydarzeń będę nie tylko świadkiem, ale i uczestnikiem. Kiedy popatrzyłem w lustro, które kupiłem na rogu Prusa i Niepodległości w mieście w którym jeszcze mieszkam, pomyślałem - Marek! od 216 godzin nie przeprowadziłeś żadnej relacji na blogu ;)
Po szybkim uzmysłowieniu sobie tego faktu moje rekcja była błyskawiczna - muszę jechać na nasz plac boju. Nasz powiatowy wykonawca przyłączy - Pan R Zawadzky, którego siedziba mieści się raptem kilka przecznic od naszej działki, przysłał dziś swoich dwóch agentów - oni zawsze noszą takie fryzury jak ten na drugim planie w dole i mają silnie rozbudowane mięsnie skośne tłowia.
.... ci agenci zażądali ode mnie natychmiastowych działań - w kółko powtarzali - Marek Please... Please..... Pozostawało tylko dla nich znalezienie tej okropnej śmierdzącej rury w kolorze pomrańczowym - bo pod niebieską jakoś dali sobie radę - z przekopkami.   Nie pozostało mi nic - tylko znalezienie bezpiecznego miejsca by zacząć obserwować ich poczyania i walkę z grunem, wspomniany wcześniej kierownik Zawacky (rozparty o swoje czerwone Ferrari) co i raz spoglądał i upominał - kopcie równo bo teren ze spadkiem jest - kopali jak mogli, starali się jak mogli - aż tu się okazało że.... wiedzy niepojętni szukali pomarańczowej a natkneli się na niebieską - kolejną niebieską. Jak to solidni agenci pomyśleli sobie... e tam.... jakieś skauty przed nami wykopali dwie stopy pod grunt .... zamontowali co mieli... i zasypali. Ja nie wiem co było największym problemem dla naszych agentów - czy mapa geodezyjna czy też brak rozpoznania kolorów, lecz gdy tylko ujrzał rurę letko omsknęła mu się łopata no i niestety zahaczył....

 ... w rurę, niebieską, pod ciśnieniem... małym szpadelkiem - tylko dlaczego ta rura była akurat ze smrodami całej ulicy???

Największym problemem okazał sie brak machiny do zasklepiania rur, agenci ruszyli dzielnie po nią i... nie wrócili. Efekt jest taki, że śmierdzi, śmierdzi i jeszcze raz śmierdzi - nam nie, gdyż na chwilę obecną gdzie indziej mieszkamy ale śmierdzi sąsiadom, bliskim sąsiadom, dalekim sąsiadom ... qrcze .. w całej wiosce śmierdzi :)

Jest piątek wieczorem .... śmierdząca rura jest zalepiona na chybcika taśmą pakową... może sąsiedzi nie będą mieli rozwolnienia od zapachów a'la natural i ciśnienie w rurze będzie utrzymane na bezpiecznym poziomie i tym samym czarodziejska taśma agentów wytrzyma do jutra ... miejmy nadzieję, że do jutra - bo inaczej na weekend wioska opustoszeje.

Zasadniczo można by powiedzieć że u nas nic specjalnego się nie dzieje, no może poza tym że od poniedziałku zmienił nam się kolor domu - i wygląda jak rasowy YTONG ;) i z dnia na dzień przybywa łat i kontrłat na dachu. Na zdjęciu poniżej widać jak ekipa od dachu zagospodarowała sobie pokój obok salonu na sypialnię. Niech tam sobie śpią mi to nie wadzi - ważne że w piątek koniec łacenia i wjazd dachówki na plac.

A z ujęcia ogólnego widać że szeroko opisywany wcześniej Pan Rysio - co to mu 20szt Porothermu na 1m² wchodzi - pozabierał resztki swoich zabawek, tym samym robiąc miejsce na oczekiwany transport dachówki.

Witajcie, jako że mamy już koniec tygodnia - nie koniecznie spokojnego jak dla nas - zapraszam was na małą wędrówkę po naszym stanie otwartym. Jutro zwożą nam łaty i kontrłaty, we wtorek pierwszą partię dachówki i ekipa "dachowców" ma pojawić się na naszym placyku. Poza tym na środę jesteśmy ustawieni z elektrykami i hydraulikami no i docieplenie tez będzie szło równolegle - ależ oni będą musieli się tyłkami trącać podczas pracy, cztery ekipy równolegle - no zobaczymy. Tymczasem zapraszam na przechadzkę po naszym domku, który jeszcze jest otwarty - a wkrótce zamknięty lecz... nie dla miłych gości ;).

 
Przeważnie w tym momencie należy zapukać ale... przecież jesteśmy już na placu - czyli prawie jak w środku ;)

parafrazując klasyka... po lewej stronie kuchenka....

...po prawej stronie łazienka ...

... ale tam chodźmy do salonu...

... zerknijmy przez okno i kierujmy się na górę...

... i teraz tak, cztery pokoje, cztery pokoje pokarze wszystkie wam póki  jeszcze mogę stać...





... komin jak komin... można coś w nim "śniegiem zapisać"....

Codźmy dalej... pół sypailni mojej jest...



... nasz synek też już sobie wybrał pokoik...


... komin przydatna rzecz... sam wnęki konstuuje ;)


No i tak to jest mniej więcej w naszym SSO. W tym tygodniu zrobi się nieco ciemniej za przyczyną dekarzy - ale elektrycy przyjdą na odsiecz - więc będzie można zaświecić światło ;)
 

Sobota czy nie...  zawsze jakieś spotkanie uda nam się ostatnimi czasy umówić. Żona uruchamiając swoje kontakty z zamierzchłych czasów gdy ropoczynała swą karierę zawodową - umówiła dziś handlowca od alarmów, z jedynej słusznej firmy na naszym rejonie - a ze zrozumiałych względów nie wymieniam jej nazwy, jak i szczegółowych ustaleń dzisiaj - no może poza jednym, że patrole interwencyjne nie ubierają spodni z lampasami dodatkowo zdobionymi frędzelkami :)

Kwota dzisiejszej operacji wyniosła nas 200 PLN - z uwagi że to zaliczka - całość naszej instalacji ma wynieść 4.100 i jest to - powiedzmy wariant komfortowy, bez specjalnych wodotrysków a zarazem rozwojowy. Fakt można by pominąć tę całą inwestycję, projektując dużo bardziej ciekawsze i skuteczniejsze rozwiązania.

... i tak dla przykładu kołatały się nam po głowie pomysły zabezpieczeń - nazwijmy to - skutecznych, typu pastuch 1kV/3A - ale potencjalny złoczyńca mógłby to sforsować - więc jako strefę drugą rozważaliśmy typowe wilcze doły, a to też tylko z tego względu że teren i klimat nie pozwalają zastosować solidnych fos z niedokarmionymi krokodylami. A jakby komuś się udało przejść do trzeciego LEVEL'u i stałby już u wrót to jeden fałszywy jego ruch spowodowałby uruchomienie mechanizmu zapadni.

Tak  więc palny planami... mamy sobie zamówiony taki tam system odsztraszający ;)

Obecny tydzień na naszym placu boju przyniósł solidną porcję stresu, ślęczenia w papierach, kilkanaście maili, kilka "męskich" rozmów na żywo oraz pewne podejrzenia. Na szczęście mamy dziś już piątkowy wieczór i w nieco luźniejszym nastroju skrobnę co nieco do tego naszego pamiętnika.

Na jednym ze spotkań z naszym wykoawcą zasygnalizował on nam, że chyba niedoszacował kosztów naszej budowy i najprawdopodobniej bedzie miał stratę z naszej budowy, na etapach od wykopu do zalania stropu. Na tamten czas wydało mi się to nieco dziwne, wszak gość siedzi w budowlance ładnych parę lat i taka wtopa? Nic to pomyślałem - każdemu może się zdarzyć - ten sie nie myli itd.. itd... Odparłem jedynie wtedy, że jeżeli nam to sensownie udokumentuje, to nie widzę problemu by wyrównać jego stratę. No i stało się - w zeszłym tygodniu kierownik budowy przedłożył mi rozliczenie etapów. Na pierwszy rzut oka -faktycznie z wyliczeń wynika że firma poniosła stratę w wysokości ca. 16.000PLN. Do powyższego rozliczenia załączone były oczywiście dokumenty WZ. Wszystko to sprawiał wrażenia całkiem profesjonalnie przygotowanego pakietu dokumentów - no może poza brakiem pisma przewodniego i papieru firmowego - czcionki się nie czepiam bo może akurat taką miał zainstalowaną  ;)

Mając taki dokument przed sobą - zrobiłem nieco więcej miejsca na biurku - i przystąpiłem do analizy. I tak WZ po WZecie czytam sobie cierpliwie, aż tu nagle się złapałem na tym, że jakoś często przed oczyma widzę stal zbrojeniową, pustaki i drewno we wszelkiej postaci - od stempli po deski szalunkowe. Ho ho ho, zaraz wracaj... jak to możliwe? Kalkulator jak zwykle pod lewą ręką, coś do pisania w prawej i zaczynam liczyć. Co się okazuje - według zsumowanego wykazu z WZ powinniśmy na placu posiadać ponad 2,4t stali, 3.700 sztuk pustaków Porotherm 25 i około 7m³ desek. Pierwsze co to zerknąłem do zapotrzebowania w/g projektu, a tam faktycznie ilość stali mniej więcej się zgadza - lecz z małym wyjątkiem - obliczenia prowadzone są dla stropu monolitycznego, a nie dla naszej Terrivy ;). Co tam - jadę dalej - analizując drewno wychodzi na to, że powinno go starczyć od momentu tyczenia ław po deskowanie części dachu - a z wizyt a budowie jasno wynika że deski z tyczenia odpowiednio docinane przez chłopaków służyły po wielokroć dłużej niż to było przewidziane. Kolejna sprawa to temat pustaków - według dokumentów wynika, że przyjechało ich dwa razy więcej niż potrzeba na omawiany etap, z przyjętym przeze mnie poziomem strat w wysokości 10%. Na podsumowaniu tych ilości skończyłem moje rozważania, nie dość że późna pora, to coraz mniej z tego wszystkiego rozumiałem.

Nadszedł analizy dzień kolejny - wtorek czyli - gdzie na prawdę starałem się jak mogłem dać szczerą odpowiedź naszemu wykonawcy generalnemu i ustosunkować się co do dalszych działań w kwestii rozwiązania bolącego nas problemu. Niestety znów poległem, ani odpowiedzi, ani konkretnych wniosków skąd wynika taka różnica w kwotach - a na zegarze znów 1:00 po północy. Środa okazała się dość przełomowa bo po naciskach "kierbuda" w kwestii jak byśmy załatwili tą sprawę postanowiłem spotkać się z nim i jak najszybciej coś mu ... powiedzieć. Niepowiem całkiem skory chciał się spotkać nawet zaraz, więc wyznaczyliśmy termin spotkania na "za dwie godziny" i fruuuu. Po raz kolejny szybka analiza załączonych druków, marker, ołówek i... jak za starej dobrej szkoły - opis  dokumentu na rewersie.  W godzinkę byłem całkowicie przygotowany do dyskusji.

Spotkanie ustawione na godzinę  14:00 jestem przed czasem a Pan Ryś "kierbud" już czeka. Bez zbędnych tam konwenansów pytam czy ma ochotę popatrzeć w papierki - odpowiedź padła że owszem - więc zaprosiłem do salonu - bo już mamy takowy;)
I teraz nadeszło moje 5 minut - na budowie - po kolei zacząłem omawiać kwestionowane WZ'y bazując na ilościach towarów w nich zawartych. Zacząłem od średniego ciężaru gatunkowego - czyli od drewna - padło moje pytanie do czego to wszystko zostało użyte - na co konkretnej odpowiedzi nie usłyszałem. Drugie moje pytanie było o stal - jak to jest z tymi zbrojeniami że to trzeba tyle stali zużyć - tu padł normalnie "skecz budowy", w odpowiedzi usłyszałem że... NA NADPROŻE NAD GARAŻEM POSZŁO 300 KG STALI... co jak co ale na stali się trochę orientuję więc udałem głupa i jeszcze raz zapytałem ILE?!?!?!?
Pan Ryś utwierdzony w swym przekonaniu powtórzył odpowiedź ocierając lezkę potu ze swej skroni. Na moje stwierdzenie że projektowo tam leci zbrojenie dołem 4x12mm i 2x12mm górą odparł jedynie "No może troche przesadziłaem" - Qcze przesadzać to można - ale pomidory na wiosne - I brnął dalej pokazując zbrojenia w poprzek belek Terivy, że tam to tych drutów to masa poszła;)

Podczas naszej rozmowy wisienkę na torcie pozostwiłem jak to zwykle bywa na sam koniec - z racji że zamieszanie było dość spore bo to każdy zaraz coś zapomniał, każdy musiał coś po kimś sprawdzić, a to ktoś pieczołowicie zaprawę mieszał  kilenią, a to jeden działówki zaczął sprawdzać czy aby pionowo postawione - więc zawołałem do chłopaków czy mają pod ręką miarkę - nagle przed moimi oczyma ukazało się czterech facetów i każdy w ręku trzymał ów przyrząd do mierzenia. Poprosiłem również o kredę, również bardzo szybko się znalazła, i zacząłem działać. Na wymurowanej ścianie zakreśliłem 1m² powierzchni i komisyjnie policzyliśmy pustaki - wynik wyszedł - 11szt. Napawany tym faktem mówię - Panie Rysiu - gdzie Pan upchał pozostałe 10szt - bo w/g Pana i WZ'ów wynika że na metr wchodzi 20szt? I tu - całkowita konsternacja nastąpiła wśród zebranych, jedynie Pan Ryś już pot ocierał czapką z całego czoła.

Wiem - być może postąpiłem nie przyjemnie stawiając kierbuda w takim świetle przed załogą - ale przecież ja nie chcę nic za darmo i... to chyba przede wszystkim - nie zamierzam płacić za innych

Ojej chyba troszkę już późno - ale - CDN